Bijna 4 maanden in Israël
Blijf op de hoogte en volg Eline
24 Februari 2016 | Palestina, Bethlehem
Zo het wordt weer eens tijd voor een blog:-)! De afgelopen maand zijn mijn broertjes langs geweest. Eerst kwam David en 2 weken later kwam Benjamin. Dat was echt heel erg gezellig! Uiteraard hebben we hoogtepunten van Bethlehem en Jeruzalem gezien. Benjamin bleef een daagje langer dan David. Dus hebben we toen een auto gehuurd en zijn we naar de Dode zee geweest. We hebben erin gezwommen, nou ja gedreven. En dat in februari! Ook hebben we Jericho gezien en de Jordaan. Dat was echt heel leuk, lekker om even uit Beit Jala te zijn. We voelden ons echt even toeristen!
De weg naar de Dode Zee was ook erg mooi. Alleen zat er wel een lastig stuk tussen, een steile weg met bochten van 180 graden, en in die bochten halen andere auto’s gewoon in, levensgevaarlijk! Maar we hebben het gelukkig overleefd.
Ik vond het erg leuk dat ze langs geweest zijn, maar ook wel een beetje druk, want ik moest ook gewoon werken. Maar ik heb er echt heel erg van genoten!
Ik werk nog steeds op de groep Kezia. Daar heb ik het erg naar m’n zin! Ik begin de meiden nu steeds beter te leren kennen en kan ik steeds meer van ze genieten. Het werk vind ik ook nog steeds erg leuk.
Vorige week werd Intisar ziek, ze was erg verkouden en moest ook overgeven. Dus is de groepsverantwoordelijke maar even naar het ziekenhuis geweest, om even te controleren en om medicijnen te halen. Alleen dat liep even anders. Omdat Intisar de dagen ervoor moest overgeven, moesten de medicijnen via een infuus ingenomen worden, dus moest ze een aantal dagen blijven. En het is hier normaal als iemand in het ziekenhuis ligt, dat er 24 uur iemand bij is. Dus zo ook bij Intisar. En ik heb donderdag vanaf 3 uur ’s middags bij haar gebleven, tot de volgende dag 10 ’s ochtends. Ik heb op een matrasje op de grond gelegen, want ik had geen oog dicht gedaan die nacht. Want om 3 uur ’s nachts beginnen ze weer met werken. Dan wordt de bloeddruk gemeten en hartfilmpjes gemaakt, en die apparaten maken ook een herrie, dus heel goed voor je nachtrust is dat niet. En een vrouw op de kamer van Intisar werd niet goed, dus moest ze om 4 uur ’s nachts naar een andere afdeling. En toen dat alles achter de rug was, dacht ik, nu kan ik eigenlijk slapen. Alleen moest ik toen mijn matrasje opruimen. Ik kan met zekerheid zeggen dat ik nog nooit zo’n beroerde nacht heb gehad.
Het enige pluspuntje van dit avontuur was dat ik een prachtige zonsopkomst heb gezien! Gelukkig werd ik om 10 uur afgelost, nadat ik 19 uur in het ziekenhuis geweest ben. En heb ik thuis gelijk m’n bed ingedoken en heb ik lekker een paar uur geslapen.
Afgelopen zondag is Intisar weer thuisgekomen en het gaat gelukkig weer een stuk beter met haar. De medicijnen hebben goed geholpen, en vanaf vandaag gaat ze weer naar de dagbesteding.
Het is voor de tijd van het jaar hier lekker warm. Vorige week hebben we dagen gehad dat het maar dan 20 graden was, echt heel fijn! In het weekend heeft het wel weer geregend, maar nu ik deze blog aan het schrijven ben ik het weer een prima tempratuurtje! De rozen en klaprozen staan mooi in bloei en de bloesem staat ook al de bomen. Het is gewoon lente in februari, heerlijk!
Inmiddels ben ik hier al bijna 4 maanden. Ik geniet nog steeds van mijn verblijf hier. In augustus kom ik voor de bruiloft van Gerjan&Marloes terug voor 2 weken, en dan ga ik nog voor 2 maanden mijn werk hier afmaken.
Goed, ik ben weer een beetje uitverteld. Dus tot volgende maand!
Liefs Eline
De weg naar de Dode Zee was ook erg mooi. Alleen zat er wel een lastig stuk tussen, een steile weg met bochten van 180 graden, en in die bochten halen andere auto’s gewoon in, levensgevaarlijk! Maar we hebben het gelukkig overleefd.
Ik vond het erg leuk dat ze langs geweest zijn, maar ook wel een beetje druk, want ik moest ook gewoon werken. Maar ik heb er echt heel erg van genoten!
Ik werk nog steeds op de groep Kezia. Daar heb ik het erg naar m’n zin! Ik begin de meiden nu steeds beter te leren kennen en kan ik steeds meer van ze genieten. Het werk vind ik ook nog steeds erg leuk.
Vorige week werd Intisar ziek, ze was erg verkouden en moest ook overgeven. Dus is de groepsverantwoordelijke maar even naar het ziekenhuis geweest, om even te controleren en om medicijnen te halen. Alleen dat liep even anders. Omdat Intisar de dagen ervoor moest overgeven, moesten de medicijnen via een infuus ingenomen worden, dus moest ze een aantal dagen blijven. En het is hier normaal als iemand in het ziekenhuis ligt, dat er 24 uur iemand bij is. Dus zo ook bij Intisar. En ik heb donderdag vanaf 3 uur ’s middags bij haar gebleven, tot de volgende dag 10 ’s ochtends. Ik heb op een matrasje op de grond gelegen, want ik had geen oog dicht gedaan die nacht. Want om 3 uur ’s nachts beginnen ze weer met werken. Dan wordt de bloeddruk gemeten en hartfilmpjes gemaakt, en die apparaten maken ook een herrie, dus heel goed voor je nachtrust is dat niet. En een vrouw op de kamer van Intisar werd niet goed, dus moest ze om 4 uur ’s nachts naar een andere afdeling. En toen dat alles achter de rug was, dacht ik, nu kan ik eigenlijk slapen. Alleen moest ik toen mijn matrasje opruimen. Ik kan met zekerheid zeggen dat ik nog nooit zo’n beroerde nacht heb gehad.
Het enige pluspuntje van dit avontuur was dat ik een prachtige zonsopkomst heb gezien! Gelukkig werd ik om 10 uur afgelost, nadat ik 19 uur in het ziekenhuis geweest ben. En heb ik thuis gelijk m’n bed ingedoken en heb ik lekker een paar uur geslapen.
Afgelopen zondag is Intisar weer thuisgekomen en het gaat gelukkig weer een stuk beter met haar. De medicijnen hebben goed geholpen, en vanaf vandaag gaat ze weer naar de dagbesteding.
Het is voor de tijd van het jaar hier lekker warm. Vorige week hebben we dagen gehad dat het maar dan 20 graden was, echt heel fijn! In het weekend heeft het wel weer geregend, maar nu ik deze blog aan het schrijven ben ik het weer een prima tempratuurtje! De rozen en klaprozen staan mooi in bloei en de bloesem staat ook al de bomen. Het is gewoon lente in februari, heerlijk!
Inmiddels ben ik hier al bijna 4 maanden. Ik geniet nog steeds van mijn verblijf hier. In augustus kom ik voor de bruiloft van Gerjan&Marloes terug voor 2 weken, en dan ga ik nog voor 2 maanden mijn werk hier afmaken.
Goed, ik ben weer een beetje uitverteld. Dus tot volgende maand!
Liefs Eline
-
24 Februari 2016 - 12:50
Albert En Pauline :
We zijn weer op de hoogte. Wat een mooi reisverslag. Veel leuke dingen gedaan. Nog een gezellige tijd daar met veel avontuur. Grtjs Albert en Pauline uit Dordrecht -
24 Februari 2016 - 13:48
Emma:
Ha Eline, wat leuk om weer iets van je te horen. Wat een belevenissen, dit zijn ervaringen die je heel je leven meeneemt! Heb je ook al bloeiende amandelbomen gezien? En Ein Gedi? Ik zie het allemaal nog voor me. Ik wens je nog een mooie tijd toe met 'de meiden'. Hartelijke groet van Emma -
24 Februari 2016 - 21:45
Gerdien En Andre:
Ha Eline...gelukkig weer een berichtje van jou uit Israël.
Als ik het lees merk ik dat jij je plekje daar wel hebt gevonden...je ziet er blij uit!
Wat leuk dat je broers ook zijn geweest en even op jouw werkplek konden kijken.
Dan is het extra leuk dat jij hen ook wat van het land, ook voor jezelf, van alles kan laten zien en beleven.
De weg vanaf Jeruzalem is erg steil en kronkelig ja en gaat naar het diepste punt van de aarde.
De dode zee...een hele beleving en wat is het zout hè, vooral als je druppels in je ogen krijgt.(AU!)
Je moest wel rustig aan doen, alleen drijven gaat dan...maar zo speciaal!
Bijzonder dat jij daar gewoon in februari in zee ligt, de temperatuur is nu dus lekker, maar dat zal in de zomer wel anders zijn...dan zal de temperatuur hoog op kunnen lopen denk ik.
Wij lopen met een warme jas en sjaal terwijl we dit lezen.
Ben je ook in de EinGedi geweest, een heel mooi natuurgebied, daar was je erg dicht bij ook bij de Massada of bij Qoemran waar de Dode Zee rollen gevonden zijn.
De produkten uit de Dode Zee zijn dan ook heel populair om te kopen.
Dat er al zoveel bloesem is en zelfs klaprozen, echt voorjaar ja.
Maar ja, je kunt niet alles zien in korte tijd, je moet ook genieten van je vrije tijd en je broers!
Jij bent wel langs Jericho geweest (Palestijns grondgebied) en de Jordaan, wat een smalle rivier is dat he? Heb je de doopplaatsen ook bezocht, heel toeristisch opgezet allemaal.
Zondag zag ik op het nieuws dat het in Israël regende en ik dacht nog aan jou.
Gelukkig dat er ook regen valt, jaren terug werd ons gevraagd of we wilden bidden om regen voor Israél.
Er was toen al jaren geen regen gevallen en het niveau van de Dode Zee was nog nooit zo laag geweest.
Jammer dat Intisar zo ziek was en naar het ziekenhuis moest.
Wat fijn dat jij haar gezelschap kon houden al was het best zwaar voor je.
Gelukkig dat ze weer thuis mocht komen.!
Op de foto kunnen we zien over wie het gaat, dat is leuk.
Ik zie jou gewoon genieten van die mooie meiden.
Wij wensen je veel plezier en Zegen op je mooie werk daar!
Die kerk op de foto, is dat de geboortekerk met daarvoor het plein?
Wat een verschil met Kerst hoe wij het beleven...je hebt eigenlijk een heel andere gedachte aan Bethlehem als je hier bent.
Fijn dat je in augustus weer even over komt! Jaaaaa, een hele gebeurtenis met Gerjan en Marloes!
We zien er weer naar uit en ook naar jou en je verhalen hoor.
Groetjes van An&GerBaas
-
25 Februari 2016 - 12:39
Audrey Megchelsen:
Hoi Eline,
Leuk je blog te lezen. Wel een ervaring in zo'n ziekenhuis. leuk de foto's van je meiden. En natuurlijk ook die met je broers. Vanavond praten we verder op skype.
Veel liefs van mama
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
