De eerste 2 weken in Israël!
Blijf op de hoogte en volg Eline
11 November 2015 | Palestina, Bethlehem
Inmiddels ben ik alweer bijna 2 weken in Israël. Hoog tijd om eens aan mijn reisverslag te beginnen!
Op 29 oktober begon mijn avontuur. In alle vroegte ging ik met paps en mams naar Schiphol, om op het vliegtuig te stappen richting Israël. Ik vond afscheid nemen moeilijker dan ik dacht en ik zag er erg tegenop om mijn familie en vrienden voor een jaar achter te laten.
Om 9.15 ging het vliegtuig de lucht in. Na een goede vlucht van 4 en een half uur kwam ik aan op vliegveld Ben-Gurion in Tel-Aviv. Vandaar heb ik de service bus gepakt naar Jeruzalem, toen moest ik nog een stukje lopen naar het checkpoint van Bethlehem. En daar haalde Trudy, een andere vrijwilligster van Jemima mij op met de taxi, die ons bracht op de plek van bestemming, Jemima!
Inmiddels was het al 7 uur ’s avonds toen ik aankwam. Toen heb ik kennis gemaakt met de andere vrijwilligers Trudy, Janita en Liesbeth, leuke meiden! Ook al was het in het begin nog een beetje onwennig, kan ik het nu goed met ze vinden.
Moe van alle nieuwe indrukken dook ik lekker mijn bed. Ik heb een eigen kamer, dat is erg fijn!
Zaterdag zijn we wezen olijvenplukken bij teachers van Eber, de dagopvang van Jemima. Was erg leuk om te doen. We begonnen om 10 uur tot een uur of 5. We hadden een prachtig uitzicht en was heerlijk rustig. Halverwege kregen we een heerlijke lunch, gevulde paprika en een heerlijk kippetje! Aan het einde van de dag zaten we onder de splinters en waren super vies, maar we hebben ervan genoten!
Op dinsdag 3 november begon mijn eerste werkdag. Ik ging met Rasha, een blinde cliënt van Ruchama naar pianoles in Jeruzalem. En wat kan ze prachtig spelen! Ze krijgt pianoles van een Joodse mevrouw, dat vond ik echt mooi om te zien dat een Palestijn van een Jood les krijgt. Dan vallen de muren even weg en dan maakt het niet uit wat je achtergrond is.
’s Avonds ging ik naar Peter en Tineke t’Lam, een Nederlands echtpaar die uitgezonden is door de NEM en al een poos in Israël wonen. Zij hebben een pleegdochter, Fatmeh, met de huidziekte EB ook wel de vlinderziekte. Er ontstaan door stoten of ook zonder reden blaren op de huid en dat worden uiteindelijk wonden die verzorgd moeten worden. En daar ga ik Tineke ongeveer 10 uur in de week mee helpen. Aan de ene kant vind ik het heel heftig, Fatmeh heeft altijd pijn en lelijke plekken op haar lichaam, maar aan de andere kant vind ik het heel fijn om haar te helpen, te verzorgen en ook om leuke dingen met haar te doen. Want Fatmeh is een jonge meid van 18 jaar die ook elke dag naar school gaat en het leuk vindt om een spelletje te spelen en een filmpje te kijken. Inmiddels heb ik nu 2 keer geholpen met verzorgen van de huid, en ik vind het erg leuk en leerzaam om te doen! Is 2 jaar verpleegkunde niet helemaal voor niets geweest!
Op woensdag 4 november begon ik op Ruchama. Dit is een groep van 4 autistische meiden, Rasha, Rana, Maram, Khulud (spreek je uit als Gulud). Het is een vrij pittige groep, alle meiden hebben hun eigen individuele begeleiding nodig, want ze zijn allemaal verschillend.
Rasha is een blinde cliënt met autisme. Ze is een makkelijke cliënt, omdat ze vrij zelfstandig is. Maar ze kan soms erg negatief zijn en dan wordt ze boos op zichzelf. Daarom is het goed om naar haar te luisteren en haar uit de negatieve gedachten te halen. Rasha kan heel goed piano spelen, ze geeft soms zelfs een echt concert!
Rana is een lieve cliënt met autisme. Zij heeft de denkwereld van een baby. Ze heeft ook dwangmatige handelingen, zoals de kraan open en dicht, de deur altijd dicht doen. Ze is ook erg bewegelijk. Maar is echt een lieve meid en houdt er erg van om een boekje te lezen.
Maram, is de jongste van de groep. Ze is een pittige dame, ze is ook erg slim. Ze probeert de nieuwe werkster altijd uit, zo ook mij. Ik vind het echt een uitdaging om haar de goede en juiste begeleiding te geven. Maram houdt erg van muziek, en speelt vooral graag haar haar gitaar. Alleen is daar niet veel meer van over, Maram is heel strek en breek snel de snaren. Zo zijn er nu nog maar 2 snaren over.
Khulud is ook een pittige dame. Ze kan soms erg agressief zijn en daardoor kunnen de andere meiden gestrest worden. Khulud houdt ervan om op zichzelf te zijn. Ze heeft een eigen snoezelruimte en een schommel. Maar Khulud kan ook lief zijn en dan is het een leuke meid!
Ik heb er nu al een aantal diensten opzitten en ik begin het steeds leuker te vinden! Ik leer de meiden steeds beter kennen en ik hou er echt van om met hen te werken. Ik geniet echt volop van mijn werk!
Waarschijnlijk horen jullie in Nederland weleens wat over de onrust in Israël. En het is nog steeds niet over. Gelukkig merken we hier in Beit Jala er eigenlijk niets van. De onrust gaat eigenlijk een beetje langs ons heen. Daar ben ik heel dankbaar voor!
We hebben vorige week een aantal dagen regen gehad, ze zeggen dat het al vroeg aan het regenen is. Maar gelukkig zijn er ook zonnige dagen!
Ik geloof dat ik alles wel een beetje verteld heb, dus ga ik weer eens stoppen.
Bidden jullie mee voor Jemima en de vrede in Israël?
Liefs Eline
Op 29 oktober begon mijn avontuur. In alle vroegte ging ik met paps en mams naar Schiphol, om op het vliegtuig te stappen richting Israël. Ik vond afscheid nemen moeilijker dan ik dacht en ik zag er erg tegenop om mijn familie en vrienden voor een jaar achter te laten.
Om 9.15 ging het vliegtuig de lucht in. Na een goede vlucht van 4 en een half uur kwam ik aan op vliegveld Ben-Gurion in Tel-Aviv. Vandaar heb ik de service bus gepakt naar Jeruzalem, toen moest ik nog een stukje lopen naar het checkpoint van Bethlehem. En daar haalde Trudy, een andere vrijwilligster van Jemima mij op met de taxi, die ons bracht op de plek van bestemming, Jemima!
Inmiddels was het al 7 uur ’s avonds toen ik aankwam. Toen heb ik kennis gemaakt met de andere vrijwilligers Trudy, Janita en Liesbeth, leuke meiden! Ook al was het in het begin nog een beetje onwennig, kan ik het nu goed met ze vinden.
Moe van alle nieuwe indrukken dook ik lekker mijn bed. Ik heb een eigen kamer, dat is erg fijn!
Zaterdag zijn we wezen olijvenplukken bij teachers van Eber, de dagopvang van Jemima. Was erg leuk om te doen. We begonnen om 10 uur tot een uur of 5. We hadden een prachtig uitzicht en was heerlijk rustig. Halverwege kregen we een heerlijke lunch, gevulde paprika en een heerlijk kippetje! Aan het einde van de dag zaten we onder de splinters en waren super vies, maar we hebben ervan genoten!
Op dinsdag 3 november begon mijn eerste werkdag. Ik ging met Rasha, een blinde cliënt van Ruchama naar pianoles in Jeruzalem. En wat kan ze prachtig spelen! Ze krijgt pianoles van een Joodse mevrouw, dat vond ik echt mooi om te zien dat een Palestijn van een Jood les krijgt. Dan vallen de muren even weg en dan maakt het niet uit wat je achtergrond is.
’s Avonds ging ik naar Peter en Tineke t’Lam, een Nederlands echtpaar die uitgezonden is door de NEM en al een poos in Israël wonen. Zij hebben een pleegdochter, Fatmeh, met de huidziekte EB ook wel de vlinderziekte. Er ontstaan door stoten of ook zonder reden blaren op de huid en dat worden uiteindelijk wonden die verzorgd moeten worden. En daar ga ik Tineke ongeveer 10 uur in de week mee helpen. Aan de ene kant vind ik het heel heftig, Fatmeh heeft altijd pijn en lelijke plekken op haar lichaam, maar aan de andere kant vind ik het heel fijn om haar te helpen, te verzorgen en ook om leuke dingen met haar te doen. Want Fatmeh is een jonge meid van 18 jaar die ook elke dag naar school gaat en het leuk vindt om een spelletje te spelen en een filmpje te kijken. Inmiddels heb ik nu 2 keer geholpen met verzorgen van de huid, en ik vind het erg leuk en leerzaam om te doen! Is 2 jaar verpleegkunde niet helemaal voor niets geweest!
Op woensdag 4 november begon ik op Ruchama. Dit is een groep van 4 autistische meiden, Rasha, Rana, Maram, Khulud (spreek je uit als Gulud). Het is een vrij pittige groep, alle meiden hebben hun eigen individuele begeleiding nodig, want ze zijn allemaal verschillend.
Rasha is een blinde cliënt met autisme. Ze is een makkelijke cliënt, omdat ze vrij zelfstandig is. Maar ze kan soms erg negatief zijn en dan wordt ze boos op zichzelf. Daarom is het goed om naar haar te luisteren en haar uit de negatieve gedachten te halen. Rasha kan heel goed piano spelen, ze geeft soms zelfs een echt concert!
Rana is een lieve cliënt met autisme. Zij heeft de denkwereld van een baby. Ze heeft ook dwangmatige handelingen, zoals de kraan open en dicht, de deur altijd dicht doen. Ze is ook erg bewegelijk. Maar is echt een lieve meid en houdt er erg van om een boekje te lezen.
Maram, is de jongste van de groep. Ze is een pittige dame, ze is ook erg slim. Ze probeert de nieuwe werkster altijd uit, zo ook mij. Ik vind het echt een uitdaging om haar de goede en juiste begeleiding te geven. Maram houdt erg van muziek, en speelt vooral graag haar haar gitaar. Alleen is daar niet veel meer van over, Maram is heel strek en breek snel de snaren. Zo zijn er nu nog maar 2 snaren over.
Khulud is ook een pittige dame. Ze kan soms erg agressief zijn en daardoor kunnen de andere meiden gestrest worden. Khulud houdt ervan om op zichzelf te zijn. Ze heeft een eigen snoezelruimte en een schommel. Maar Khulud kan ook lief zijn en dan is het een leuke meid!
Ik heb er nu al een aantal diensten opzitten en ik begin het steeds leuker te vinden! Ik leer de meiden steeds beter kennen en ik hou er echt van om met hen te werken. Ik geniet echt volop van mijn werk!
Waarschijnlijk horen jullie in Nederland weleens wat over de onrust in Israël. En het is nog steeds niet over. Gelukkig merken we hier in Beit Jala er eigenlijk niets van. De onrust gaat eigenlijk een beetje langs ons heen. Daar ben ik heel dankbaar voor!
We hebben vorige week een aantal dagen regen gehad, ze zeggen dat het al vroeg aan het regenen is. Maar gelukkig zijn er ook zonnige dagen!
Ik geloof dat ik alles wel een beetje verteld heb, dus ga ik weer eens stoppen.
Bidden jullie mee voor Jemima en de vrede in Israël?
Liefs Eline
-
11 November 2015 - 16:04
Rianneke:
Heey Elien,
Ik kan me er helemaal inkomen dat het best lastig was om afscheid te nemen voor zo lang... T is toch allemaal even wennen. Fijn dat je je toch steeds meer op je gemak gaat voelen en van het werk gaat genieten. Pittige groep zo te horen, mensen met een verstandelijke beperking en autisme vragen toch veel van je. Maar gelukkig heb je ook al wat ervaring hier in Nederland gehad met het werken ermee. En naarmate je clienten langer kent, wordt het ook steeds makkelijker. Leuk om zo je eerste verslagje te lezen en Gods zegen bij je werk.
Groetjes,
Rianneke -
11 November 2015 - 22:00
Ruud:
Gaaf Eline!
Mooi om te lezen dat je het naar je zin hebt. Succes en geniet vooral!
Groetjuss uit Sliedrecht
Ruud Hofman -
18 November 2015 - 16:13
Fam. Andre En Gerdien Baas:
Wat leuk Eline, wat een mooi verhaal! fijn dat je zo snel je draai hebt gevonden.
Mooi dat Rasha, Rana, Khulud en Maram van jouw goede zorg mogen genieten!
Ja, mooi dat muziek zo 'verbroedert' of 'verzustert'...GEWELDIG!... vijandschap valt dan helemaal weg.
We bidden elke dag voor Israél en nu ook voor jou en de Palestijnse kinderen, die zullen het ook zo nodig hebben. Gelukkig dat je niet veel van de onrust merkt daar. Over het algemeen horen we er hier in Nederland meer (overtrokken) nieuws dan bij jullie, het geeft een vertekend beeld.
Op dit ogenblik is hier het nieuws over alle aanslagen van de IS heel actueel en horen we niet veel uit Israël.
Hierbij wensen we jou en je meiden het Goede en Sterkte bij je mooi werk Meisie.
Tot de volgende keer...we gaan je lezen :-) & :-) Groetjes Andre en Gerdien Baas -
23 November 2015 - 10:23
Audrey Megchelsen:
Hoi Eline,
Leuk verslag. En mooie foto's erbij. Het is leuk om zo uitgebreid te lezen over je avonturen in Israel. Als we skypen praten we natuurlijk ook, maar in je reisverslag lezen we weer andere dingen en dat is ook leuk. We bidden voor je en ook voor de kinderen in Jemima.
Tot vrijdag op de skyp.
Veel liefs van papa en mama -
23 November 2015 - 21:04
Adri En Ada De Raad:
Hallo Eline,
wat fijn dat je je zo snel thuis voelt en het zo naar je zin hebt. Een mooi verslag met leuke foto's.
We hebben steeds contact met je ouders, maar heel gezellig om te genieten van je pennenvrucht. We zijn blij dat we van alles op de hoogte blijven van wat je allemaal beleeft en doet.
Gods zegen op je werk en gedragen door onze gebeden.
Lieve groeten van Adri en Ada -
20 December 2015 - 21:10
Bas Hofman:
Dag Eline
Wat leuk om je blog te lezen.
Het smaakt naar meer -
21 December 2015 - 13:01
J. Kok-Vos:
Dag Eline,
Fijn dat de eerste indrukken vooral positief waren, en dat je een eigen kamer hebt.
We lezen en horen dat de clienten ook wel agressief zijn.
We hopen dat je het vol mag houden, juist nu ook met de kerstdagen in het vooruitzicht, en dat je veel positieve ervaringen er tegenover hebt staan.
We bidden je Gods kracht toe, en gezegende kerstdagen voor jou en allen die aan je zorgen worden toevertrouwd.
Hartelijke groeten,
fam. R. Kok
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
